Hieronder (linksboven) zie je een redelijk zeldzame verzilverde theezeeflepel uit 1925. Het ontwerp is van de Deense zilversmid én ontwerper Georg Ferdinand Hjalmar Nilsson (1888–1975). Hij doet dit voor de bestekfabrikant Gero te Zeist. De theezeeflepel heeft de vorm van een ei en is met een prachtig Oud-Hollands bloempatroon versierd. Door deze bewerking is dit sierlijke theezeeflepeltje het meest dure model dat fabrikant Gero ooit op de markt heeft gebracht.
In 1912 start Marius Johannes Gerritsen (1882–1954) en zijn zwager Julius ter Beek (1888–1967) met 40 werknemers hun bedrijf. Dit doen ze onder de naam ‘Eerste Nederlandsche Fabriek van Nieuw Zilverwerken voorheen M.J. Gerritsen & Co’. In 1918 verkorten ze de naam tot de handelsnaam en merknaam ‘Gero’. Een typisch 20-eeuws bedrijf dat op grote schaal verzilverde en tinnen voorwerpen maakt. Het uiteindelijke doel is om betaalbaar bestek en serviesgoed te maken van andere materialen dan alleen zilver. Het typisch Nederlands ontwerp blijft daarbij een grote rol spelen. In 1922 opent men een Gerofabriek in Kopenhagen waar men alleen voorwerpen voor de Deense markt maakt.
Begin 20e eeuw is de Deense decoratievorm abstract met zware golvende ornamenten zoals gestileerde diermotieven, bloemen en bladeren. Georg Nilsson, opgeleid tot zilversmid door Francesco Mogens Hendrik Ballin, leert dan ook te werken met koper en tin. In 1925 maakt Georg promotie tot directeur van de Gerofabriek in Kopenhagen. Daarnaast blijft hij ook ontwerpen voor Gero waarbij de Deense decoratievorm duidelijk zichtbaar blijft in zijn ontwerpen. In 1926 verplaatst men een deel van de productie vanuit Denemarken naar Zeist. Als in 1933 de fabriek in Kopenhagen sluit, besluit Georg om met zijn gezin in Zeist te gaan wonen.
In 1947-1948 opent men een Gerofabriek in Nieuw-Weerdinge. Georg blijft tot aan zijn pensioen in 1957 als vaste ontwerper bij Gero in dienst. Aan het eind van de jaren 60 krijgt Gero concurrentie van goedkoop geproduceerd verzilverd bestek uit het buitenland. Helaas speelt Gero niet snel genoeg in op de veranderende smaak in Nederland. In 1970 neemt men nog diverse maatregelen, maar het mag niet meer baten. In 1974 sluit de Gerofabriek in Zeist waarna men de hele inventaris veilt. De fabriek in Nieuw-Weerdinge draait nog door, maar in een zeer afgeslankte vorm. In 1986 neemt Koninklijke Van Kempen & Begeer te Zoetermeer het bedrijf Gero over. In 2008 neemt Royal Delft Group Koninklijke Van Kempen & Begeer over. Als merk bestaat Gero nog steeds.